Espainiako Cristian Lay taldeak ezustea eman du, azken egunetan jakinarazi baitu proiektu bat aztertzen ari dela Azpeitiko Corrugados berriro martxan jartzeko; zortzi urte daramatza itxita. Albiste oso ona litzateke Azpeitirentzat, baina Nagore Alkorta alkateak zuhurtzia eskatu du, «oraindik hastapenean dagoen aukera bat» baino ez delako. Alkateak elkarlanerako deia egin die Gipuzkoako Foru Aldundiari eta Eusko Jaurlaritzari, uste duelako ez direla leialak izan EH Bilduren udal gobernuarekin. Edonola ere, prestutasun osoa azaldu du Corrugados berriro zabaldu dadin. Bihar jakingo dute Espainiako taldearen asmoa zein den, eta erakundeen laguntzarik nahi ote duten.

Cristian Layko ordezkariekin eseriko zarete bihar. Zer entzun nahiko zenuke?

Kostata, baina azkenean lortu dugu bilera hori egitea, Eusko Jaurlaritzarekin eta Foru Aldundiarekin batera. Lehen harreman bat izatea espero dugu, baina gauzak nahastu egin dira.

Zer nahastu da?

EAJko udal taldeak hedabideetara bidalitako oharrak nahastu du egoera. Otsailaren 18an bilera labur bat izan genuen Cristian Laykoekin; ez dago beste ezer, eta oposizioa alkate honi determinazioa eskatzen hasi da publikoki, proiektua martxan jar dadin. Benetako lehen bilera ere ez dugu izan, eta determinazioa eskatzea hanka sartze handia da.

Gehiegi puztu da puxika?

Goizegi da determinazioa eskatzeko alkateari. Oraindik ez dakigu kasik ezer. Elkarrekin joan behar dugu erakundeek, eta bihar gehiago jakingo dugu lanpostuak sortzeko aukera bat dagoen ala ez esateko. Eskumen partekatuak ditugu, eta Jaurlaritzaren eta aldundiaren konpromiso bat nahi dugu elkarrekin joateko.

Corrugados abiarazi nahi duen taldeak apustu sendo bat duen ala ez jakitea da kontua hemen, ezta?

Guretzat hori da gakoa. Arduraz jokatu behar dugu denok, ez baitakigu zer proiektu duten. Martxan jarri nahi dugu Corrugados, baina ez daukagu zeri heldu oraindik. Ez dago plan ekonomiko bat aurrean; asmo batzuen berri eman digute, baina ez dugu ezagutzen plan teknikorik edo ingurumen esparrukorik. Hori ezagutu gabe arriskutsua da ezer askorik esatea.

Industria taldeak udalari erraztasunak eskatuko dizkio agian. Zer jarrera izango duzue?

Lanpostu sorrerak interes handia pizten du, eta gu ere, udal gisa, oso interesaturik gaude. Sustapen ekonomikoa gure lehentasuna da, baina honek badu beste alde bat, eta ezin da ahaztu. Ingurumen baimenak, legezko baldintzak, hirigintza esparrukoak… zorrotz bete behar dira. Guk ezin dugu legearen aurka jo proiektuak errazteko. Kontua da ezagutu gabe zer dagoen mahai gainean ezin dugula esan zer egin daitekeen eta zer ez. Horregatik eseri nahi dugu eskuduntzak dituzten erakunde guztiekin. Proiektua ezagutu eta gero, nondik jo daitekeen eta nondik ez aztertu ahal izango dugu, baina, gaur-gaurkoz, alferrik da ezagutzen ez dugunari buruz jardutea.

Azpeitiko Corrugados erdiguneko lursail zabal batean dago. Hori aldagai garrantzitsu bat izan daiteke aurrerantzean?

Erdiguneko horrez gain, Lasaon ere badu beste fabrika bat. Azter dezagun denon artean zer den egokiena herritarrentzat. Gure prestutasunaz aritzeak, hori dena hasierako fase batean dagoenean, ez dauka ez bururik ez hankarik. Lan handia dago aurretik egiteko. Nahiko nuke bileraren ostean lanerako bide bat zabalduko balitz. Hori izan daiteke orain espero dezakegun gauzarik onena.

La Naval likidatzeko prozesua: Belgikako VGP taldeari esleitu dizkiote lurrak. 36 milioi euroko eskaintza aurkeztu du, likidazio prozesuan eskaintzarik onena.

Tubacexeko langile-batzordeak amaitutzat eman du Amurrion eta Laudion kaleratzeak saihesteko zuzendaritzarekin hasi zuen negoziazioa eta auzitegira joko du.

Jaurlaritzak enpresa txiki eta autonomoentzako 250 milioi euroko lehen finantziazio lerroa onartu du, enpresa txiki eta ertainen zein autonomoen likidezia errazteko.

LAUDIO. Tubacexen ez zuten lanik egin atzo, ez behintzat Laudion duen plantan (Araba). Aiaraldeako mugimendu feministak grebalariekin batera parte hartzera deitu zuen, eta haien piketeak eguneko jarduna etetea lortu zuen. Goizeko txanda hasi aurretik, 07:00etan, eserialdia egin zuten altzairutegiko sarrerara doan errepidean. Greba egiten ez duten langileak eta zuzendaritzako kideak zekarzkien autobusa aurrera egin ezinda gelditu zen. Hainbat ertzain ere gerturatu ziren, eta langile batzordeko kideekin hitz egin zuten. Negoziazio luzea izan zen, eta ertzainek jakinarazi zieten isun administratiboak eragin zitzakeela protestaldiak. Ertzainek ez zuten beste neurririk hartu, eta autobusak atzera egin zuen.

Lan jardunik ez zen egon, ezta enplegu erregulazio prozesuaren negoziazio epean aurreikusitako bilera ere. Dena den, enpresako zuzendaritzak eta langile batzordeak gaurko egin dute hitzordu berria. Egutegia betetzen bada, azken aurreko bilera izango da, bihar bukatzen baita epaileak agintzen duen negoziazio prozesuaren epea.

Bilduko dira, baina batzordeko kideek atzo jakinarazi zutenez, ez dira oso baikorrak. Orain arteko bileretan egindako urratsak oso txikiak izan dira. Enpresak, hasieran, 150 kaleratze iragarri zituen, eta, gero, 136 kaleratzera jaitsi. Enpresak erretiro aurreratuak eta ordainduriko kontratu etete batzuk egiteko aukera eskaini zuen, eta gaur jakingo da zenbat langilek onartu dituzten.

Corrugados Azpeitia berriro martxan jartzeko asmoa azaldu duen enpresarekin elkartuko dira, ostegun honetan, Eusko Jaurlaritza, Gipuzkoako Foru Aldundia eta Azpeitiko Udala. BERRIAk jakin duenez, erakundeek baloratu nahi dute oinarri sendoa duen Cristian Lay taldeko zuzendari Miguel Angel Lealek Azpeitiko fabrika zortzi urteren ondoren irekitzeko azaldu duen asmoak. Lealek esan du «etorkizun handia» dagoela Azpeitiko Corrugadosen, Gallardo Balboa taldea erosi eta gero, baina erakundeek Leal familiaren proiektua ezagutu nahi dute, eta entzun zer-nolako industria proiektua eskaintzen duen, eta zer eskatzen dien erakundeei trukean hura martxan jarri ahal izateko.

Baina prozesua ez da ongi hasi, hain zuzen, erakundeen artean «azpijokoa» egon dela salatu duelako Azpeitiko Udalak, EH Bilduren eskutik. Nagore Alkorta alkateak «errespetua eta begirunea» eskatu ditu herriarentzat. «Erakundeen arteko komunikazioa eta elkarlana» nahi ditu, eta «alderdikeriazko jarrerak baztertzeko» dei egin die Jaurlaritzari eta Gipuzkoako Aldundiari.

Izan ere, asteon prentsan azaldu den Corrugadosen albistea filtrazioek eragin dutela uste du. Alkateak esan du udalak Cristian Lay taldearekin lehendik baduela harremana, eta berriki izan dutela beste kontaktu bat. «Otsailaren 18an elkartu ginen. Bileran jakinarazi ziguten Corrugados irekitzea aztertzen ari zirela. Guk adierazi genien lanpostu berriak sortzeko dugun interesa. Ahal dugun neurrian laguntzeko prestasun osoa erakutsi genien. Hala ere, oso goiz da gaiaren inguruan hitz egiteko, espektatiba faltsurik ez dugulako sortu nahi».

Edonola ere, egoitza nagusia Jerez de los Caballerosen (Badajoz, Espainia) duen taldeak jakinarazi du Azpeitiko Corrugados ireki nahiko lukeela berriro. Duela zortzi urte itxi zen lantegi hori, Gallardo taldearen eskuetan zegoela, eta prozesu traumatiko luze baten ondoren; 300 behargin kaleratu zituzten.

Zer nahi du Leal familiak?

Zer nahi du erakundeen aldetik Cristian Lay taldeak? Etziko bileran argitu beharko die Azpeitiko Udalari, Foru Aldundiari eta Eusko Jaurlaritzari. Kartak mahai gainean jartzen hasteko lehen aukera izango dute. Enpresak 140 enpleguri buruz hitz egin du, baina neurri horretako industria proiektu bat abiarazteko, eskaerak ere izango ditu, ingurumen udal baimenekin lotutakoak, akaso, laguntza ekonomikoen esparrukoak, seguru, eta Ogasunari dagozkionak, beharbada. Enpresarien ahotsa eta tonua entzun nahi dituzte erakundeek, zenbaki zehatzak ikustearekin batera.

Leal familiak Azpeitian berriro Corrugados zabaltzeko benetako saio bat egingo balu, albiste oso ona litzateke Gipuzkoako eskuladerako, are gehiago osasun krisiak eragindako krisi ekonomikoaren gordinean iritsita.

BH2C Hidrogenoaren Euskal Korridorearen zutabeetako bat abian jarri dute Petronorrek eta Senerrek. Bizkaian elektrolizagailu alkalinoen lantegi bat egiteko akordioa sinatu zuten atzo, findegiaren Muskizko egoitzan. Uretik hidrogenoa bereizteko aparailuak dira elektrolizagailuak, eta, modu berriztagarrian sortutako argindarra erabiliko dutenez, hidrogeno berde edo garbia sortuko dutela diote bultzatzaileek. 120 milioi euroko inbertsio bat izango da; aurten hasiko dira eraikitzen, eta 2022rako hasiko da lanean, erabat bukatuta ez egon arren. Hasieran 50 edo 60 langile inguru izango dituela kalkulatu dute, baina aurrerago ehunera ere iritsiko dira, eta «kalifikazio handikoak» izango dira, Emiliano Lopez Atxurra Petronorreko lehendakariak zehaztu zuenez.

Lantegia zehazki non jarriko duten ez dute esan, baina aukera handia dago Portugaleten izateko, hori baita, Jorge Sendagorta Senerreko kontseilari ordezkariaren arabera, gaur egun aztertzen ari diren bi kokaguneen artean «gustukoena».

Hautatua Portugalete izango balitz, lehen elektrolizagailuak joango diren lekuetatik oso hurbil egongo litzateke, denak baitaude Bizkaiko Ezkerraldearen bueltan. Izan ere, 2022. urtearen amaierarako espero dute lehen makina izatea, bi megawattekoa, eta Abanton eraikitzen ari diren parke teknologia energiaz hornitzeko baliatu nahiko lukete. Urtebete aurrerago, 2023 bukaeran, hamar MWekoa izatea nahiko lukete, eta Bilboko portuan Petronorrek, Enagasek eta EEE Energiaren Euskal Erakundeak jarriko duten erregai sintetikoen lantegirako izango litzateke.

Denbora gehiago beharko lukete 100 MWeko elektrolizagailua prest izateko, 2025erako edo 2026rako. Azken hori Petronorren findegiaren hidrogeno berdearen beharrak betetzeko erabili nahi dute, baina baita BH2Cko beste proiektuetarako ere.

Petronor proiektuaren bultzatzaileetako bat den arren eta lehen makinak harentzat diren arren, hidrogenoa behar duten beste bezero «nazionalentzat eta internazionalentzat» egingo dituela argitu zuen Sendagortak. «Espainiak elektrolizagailu lehiakor bat izatea da helburu», gaineratu zuen Lopez Atxurrak. Horretarako, badute bazkide teknologiko bat: Belgikako John Cockerill ingeniaritza enpresa. Itxi gabe dute proiektuaren jabetza nola banatuko duten, eta Eusko Jaurlaritza tartean izatea begi onez ikusiko luke Lopez Atxurrak. Gogorarazi duenez, Jaurlaritzak, EEE Energiaren Euskal Erakundearen bitartez, «betidanik hartu du parte proiektu berritzaileetan», eta eite horretakoa da atzo aurkeztutakoa.

Kontua da agian Jaurlaritzak badituela beste plan batzuk, Petronor-Senerrena ez delako zertan izan Euskal Herrian jarriko den lantegi bakarra. Iberdrolak eta Ingeteamek Iberlyzer enpresa sortu dute, bien artean elektrolizagailuak egiteko. Hirugarren bazkide baten bila ari dira, eta Eusko Jaurlaritza izan daiteke hura. Fabrika «Euskadin jartzeko ahaleginak» egingo dituela agindu du Jose Ignacio Sanchez Galan Iberdrolako presidenteak, baina azken erabakia Jaurlaritzaren esku zegoela iradoki du.

EBren funtsekin, edo gabe

Lopez Atxurrak ukatu egin zuen elektrolizagailuen lantegia EBren diruak xurgatzeko proiektu bat dela. Azaldu zuen 2019an ekin ziotela proiektuari, ikusi zutelako Europako Batzordeak leku berezia eman nahi ziola hidrogenoari energia sektorearen deskarbonizazio prozesuan. «Deskarbonizaziorako estrategia beharrezkoa da; ez dago suspertze funtsei lotuta: ez da marketin operazio bat». EBren laguntzarik gabe, «proiektuak aurrera jarraituko luke», ziurtatu zuen. Hori bai, gaineratu zuen «arduragabekeria» izango litzatekeela halako proiektu bat Next Generation funtsetatik kanpo geratzea, bete-betean datorrelako bat EBren estrategiarekin.

Petronorrek eta Senerrek elektrolizatzaileen (energia moduan erabilgarri izango den hidrogenoa sortzeko aparatuak) lantegi bat eraikiko dute Bizkaian.

Lan eskaintzak hala dio: «Call Center langilea Errenta Kanpainarako». Aldi baterako lan enpresa batek jarri du enplegua bilatzeko webgune batean, eta gaztelaniaz dago. Lanpostuaren deskribapenak hasiera bitxia du: «Hedabideei esker jakingo duzunez, Bizkaiko Foru Aldundiak jakinarazi du desagertu egingo dela finantza erakundeek ematen zuten errenta aitorpena egiteko zerbitzua». Azaltzen du errenta kanpainarako dei zerbitzurako dela, eta %90 telelana izango dela. Halaber, zehazten du trebaketa egongo dela hasi aurretik, otsailean zehar, eta «emango duen zerbitzuaren araberakoa» izango dela ikastaroa. Bila ari diren profila hau da: autonomoa eta proaktiboa den jendea, ezinbestekoa da errenta kanpainetan esperientzia izatea, eta fiskalitate eta errenta ezagutzak izatea «balioetsiko» da. Aldi baterako lana da, iraupena ez dago zehaztuta, eta urtean 18.000 eta 23.000 euro arteko soldata. Ez du azaltzen kopuru garbia edo gordina den. Bide batez, ez da agertzen inolako hizkuntza eskaerarik.

Bizkaiko Aldundiak aste honetan baieztatu du hemendik aurrera errenta kanpainan ez dela aurrez aurreko arretarik egongo. Arreta telematikoa egongo da bakarrik, eta «arazo handiak» dituzten zergapekoei bakarrik eskainiko zaie bulegora gerturatzeko aukera. Zergapeko guztiek jasoko dute aitorpen proposamen eredua etxean, eta hura onartu edo errefusatzeko bideak telefonoa eta Internet izango dira: hala webgunearen bitartez, nola aplikazioa erabiliz. Pertsona batekin hitz egin nahi duenak telefonoz deitu beharko du, eta 290 langile egongo dira harrera zerbitzuan. Aurreko lan eskaintza postu horretarako da. Elkarrekin Podemos-IU taldeak eskaintzaren inguruan galdetu du aste honetan Bizkaiko Batzar Nagusietan, eta hori Zugaztel enpresa publikoaren ardura dela erantzun diote. Alegia, azpikontrataren azpikontrata baten enplegatu bat izango dela errenta kanpainan zergapekoa artatuko duen lehen pertsona. Hark ezingo balu zalantza kudeatu, ogasuneko teknikari batekin pasako lukete deitzailea.

Teknologiaren aitzakian ogasunaren aurrez aurreko arreta kentzea herritarren eta erakundeen arteko harremana urruntzeko bidean emaniko beste pauso bat da. Zergapeko guztiei errenta etxera bidaltzea aurrerapausotzat jo daiteke, eta sistema eroso eta erraz moduan saldu, baina errenta aitorpena askotan buruhaustea da. Iaz arte, hala nahi izanez gero, bankuetan aurrez aurre egiteko aukera zegoen. 63.000 herritarrek aukeratu zuten bide hori iaz.

Aldundiak 2010ean pribatizatu zuen aurrez aurreko arreta. Zergapekoa asetzen zuen sistema zen, bankuetako langileak bezeroak pozik uzten saiatzen zirelako. Dohainik zen herritarrentzat, eta ogasunak bankuei ordaintzen zien. Araban eta Gipuzkoan, berriz, ogasunak ematen du bulegoetan aurrez aurre egiteko aukera, hitzordu bidezko sistema batekin. Beti eskertzen da zure lekuan jar daitekeen hezur-haragizko norbaitekin hitz egitea, une jakin batean zurekin enpatizatuko duena. Langile horiek teknikariak dira, 30.000 euro gordin irabazten dituzte urtean. Bada aldea azpikontrataturiko telefonistekin.

Aholku emaileen pagotxa

Errenta aitorpena, izan ere, ez da beti tramite erraza, eta jende asko urduritzen du. Bizkaiko Aldundiak bizkaitarrei errenta aitorpena eginda bidaliko die, eta gero herritarrak deszifratu beharko du dena ondo dagoen. Izan ere, proposamena beti ez da ondo egina iristen, eta, inguruan galdetuz gero, ez da zaila aitorpena noizbait gaizki jaso duen norbait aurkitzea. Testuinguru horretan, gutxiri gustatzen zaio burokraziarekin borrokatzea, are gutxiago aurkaria telefonoaren beste aldean dagoenean, edota agiriak eskaneatuta eta posta elektronikoz bidali behar badira. Esan gabe doa mundu guztiak ez dituela baliabide teknologiko horiek. Aitorpenean kopuru txiki bat gutxiago jaso dutela dakiten zenbat herritar hasiko dira borrokan? Eta, okerrago dena, zenbat egongo dira ez direnak konturatuko? Kobratzera irteten zaiela ikusi, lehen kopuruarekin pozik gelditu, eta benetan gehiago dagokien ikertzeko pausoa emango ez duten herritarrak egongo dira.

Sistemaren perbertsioa azaleratzen duena, baina, aholku emaile pribatu bitartez egiteko aukera ez kendu izana da. Zerbitzu hori ordaindu nahi duenak aukera hori badu oraindik. Aitorpen proposamenarekin batera zorpekoak gako bat jasoko du tramitea beste norbaiten esku uzteko. Diru asko duten zergapekoek aholkularien bitartez egiten dute aitorpena. Hala egiten zuten lehen, eta hala egingo dute orain; haientzat ez da ezer aldatu. Aldiz, bankuetan zerbitzua jasotzen zuten herritar askok aholku emaileengana joko dute: etxea erosi berri duenak, familian aldaketa handiren bat izan duenak, pandemian aldi baterako erregulazioan sartu delako aitorpena egitera behartuta dagoenak… Horiek guztiak kasu bereziak dira, baina ohikoak era berean, eta haien aitorpenak ez dira arruntak. Ondo eginak egotea interesatzen zaie, eta aurrez aurreko tratua da hori bermatzeko biderik seguru, zuzen eta argigarriena. Aurten, baina, ordaindu egin beharko dute iaz arte dohainik jasotzen zuten zerbitzu batengatik. Eta ez dezagun ahaztu, gizartearen zati handi batentzat aitorpena egitea obligazio bat dela.

Sindikatuek aspalditik salatu dute, euskal administrazioek aitortzen dute, eta Europak berak ere gaitzetsi du behin baino gehiagotan: administrazio publikoetako behin-behinekotasun maila itzelezkoa da. Eta hori guztia ahaztu gabe, lehen arlo publikokoak izan eta azken hamarkadatan azpikontratazio bidez pribatizatu diren zerbitzuak, eta haietako behin-behinekotasun maila.

Gaur egun, Hego Euskal Herriko administrazio publikoetan langileen %40 inguru ari da behin-behinekotasunean lanean, 65.000 langiletik gora. Hainbestekoa da arazoa, Espainian ere, non badirudi inflexio puntu bat iristear baitago, behin-behinekotasuna murrizteko neurrien inguruan. Besteak beste, Europatik ere eskaera gero eta ozenagoa delako. Eta erabakitzeko orduan, zenbait euskal sindikatuk bat egin dute erakundeei eta indar politikoei presio egiteko, euren aldarrikapenak aintzat hartuak izan daitezen erabakiguneetan, eta batez ere Madrilen egin daitezkeen lege aldaketetan. Hala, ELA, LAB, CCOO, SATSE, Steilas eta ESK sindikatuek greba eguna deitu dute apirilaren 22rako, EAEko sektore publiko osoan, behin-behinekotasun mailak salatzeko, langile taldea handitu eta ratioak hobetzeko galdeginez, eta aldibaterakotasuna gehien nozitu duten sailetan langileentzako salbuespenezko kontsolidazio prozesuak eskatzeko.

Kontsolidazioen beharra

Kontsolidazien puntu horrek garrantzi berezia du oraintxe, sindikatuen iritziz, lan eskaintza publiko handiagoek bere horretan bakarrik ez liokeelako konponbide egokia ematen azken urteetatik eratorri den arazoari. Hainbat eremutan, Espainiako Aurrekontuek hala behartuta, euskal administrazioetan ez da ganorazko LEPik egin urteetan, eta hutsuneak behin-behineko langileek bete dituzte. Bost-hamar-hogei urte behin-behinean ari diren bitarteko langile horiekin zer gertatuko da postu horiek eskaintza publikora ateratakoan? Eusko Jaurlaritzak, adibidez, iragarri du datozen lau urteetan 10.000 lanpostutarako LEPak egiteko asmoa duela.

Behin-behinekotasun tasen murrizketarako erabakigune horietako bat Eusko Legebiltzarra da. Hantxe dago tramitean Eusko Jaurlaritzatik Olatz Garamendi Gobernantza Publiko eta Autogobernuko sailburuak proposatuko Kidego eta Eskalen legea.

Haren bi xedapen iragankorretan jasotzen da arlo publikoko behin behinekotasuna murrizteko asmo zehatz bat, zeinak aukera zabalduko lukeen LEP lan eskaintza publikoetan txanda bereziak egiteko zortzi urteko antzinatasuna egiaztatzen duten interinoentzako. Haiek ez lukete proba teorikorik egin behar, nahikoa lukete azterketa praktiko bat gainditzea. Txanda bereziak zabaltzeko aukera, hori bai, behin-behinekotasunak langile zerrendaren %40tik gora hartzen duen administrazioko eremuetara mugatuko litzateke.

Bi xedapen horiek CCOO eta UGT sindikatuen babesa duten bitartean, ELA eta LAB kontra daude, haien iritziz ez direlako nahikoa.

EAJren eta PSEren botoekin, legeak aurrera egin beharko luke Legebiltzarrean. Baina gerta daiteke xedapen jakin horren ezarpenak oztopoa topatzea auzitegietan, gertatzea Poliziaren Legearekin jazotako gauza bera. Otsailaren 18an Auzitegi Konstituzionalak Espainiako Gobernuaren helegitea aintzat hartu du, eta baliogabetu du Poliziaren Euskal Legearen hamargarren xedapen iragankorraren bigarren atala, zeinetan, hain zuzen, txanda bereziak aurreikusten ziren zortzi urtetik gorako antzinatasuneko bitarteko langileentzat.

Txanda bereziak, Konstituzionalaren arabera, EPOE Enplegatu Publikoaren Oinarrizko Estatutuak dioenaren aurka doaz, han bermatutako konkurrentzia askearen oinarrizko printzipioaren kontrakoak dira, itxiak direlako eta administrazio horrekin loturarik izan ez duen hautagaiei eragotzi egiten dielako parte hartzea polizia lanpostu horietarako hautaketa prozesuan.

Lege batean baliogabetuta, berdina gertatuko al da Kidego eta Eskalen Legeak jasotakoarekin? Besteak beste, horri buruz hitz egin dute, aste honetan bertan egindako bileran, Olatz Garamendik eta Miquel Iceta Espainiako Lurralde Politika eta Funtzio Publikoko ministro izendatu berriak. Sailburuaren arabera, Icetak konpromisoa hartu du bere gain, «administrazioaren zerbitzura ibilbide luzea egin duten bitarteko langileen esperientzia aitortzen laguntzeko». Eta Garamendik jakinarazi du Kidego eta Eskalen lege proposamenari bere horretan eusteko asmoa duela, aldaketarik egin gabe interinoentzat txanda bereziak jasotzen dituzten xedapenetan.

EPOEren moldaketa

Jada hamalau urte dituen EPOEren erreformarako aukera ere zabaldu da Madrilen. Eta hor dago erabakigune nagusia. Izan ere, Enplegatu Publikoaren Oinarrizko Estatutuak baldintzatzen ditu beste legeak, Poliziaren Euskal Legearekin ikusi den moduan.

Espainiako Gobernuaren asmoa, El País-ek argitaratu duenez, estatutuaren 10. artikulua aldatzea da, arlo publikoan bitarteko langileen mugatzeko, eta muga hausten administrazioak zigortzeko. Asmo horren jatorrian Europaren presioa dago, Europak eskatzen dio Espainiari behin-behinekotasun tasak jaisteko, eta, hain zuzen, arlo publikoan tasa horiek oso handiak dira.

Apirilaren 22rako grebara deitu duten euskal sindikatuek ere nahi dute EPOEren moldaketa, baina beste helburu batekin, eta bizkor, izatea gainera. Nahi dute EPOEk salbuespenezko prozesuentzat tarte handiagoa uztea, administrazioetan behin-behinean aritu diren langile horien egoera aintzat hartzea. Behin-behinekotasunak halako tamaina eta iraupena hartu duen salbuespenezko egoeraren aurrean, salbuespenezko prozesuak ahalbidetzea.

EPOEren moldaketa horrekin soilik lortuko litzateke legezko bermea erkidegoetan erabakitako kontsolidazio prozesuentzat. Eta Madrilgo erabakigune horretan, Espainiako Parlamentuan Pedro Sanchezen gehiengoa eusten duten euskal indar politikoek zeresan handia dutela uste dute ELAk, LABek, CCOOk, Steilasek, SATSEk eta ESKk. Horiei ere galdegiten die greba.

Grebaren deitzaileek Interinok Taldearekin hitz egiten ari direla esan dute. ELAk, LABek, eta CCOOk diote ez luketela ulertuko haiek deialdiarekin bat ez egitea.

Jaurlaritzaren Administrazio Zentralean, Lakuan, eratutako taldeak, ordezkaritza handia lortu zuen 2019ko hauteskunde sindikaletan. Bitarteko langile horiek ez dute bat egitenkontsolidazio prozesuekin; zuzeneko finkotasuna eskatzen dute, Europako auzitegien ebazpenetan oinarrituta.